گوشت آبزیان شامل آب، پروتئین، چربی، کربوهیدرات، ویتامین ها و مواد معدنی است. آب بیشترین وزن فیله را تشکیل می دهد. یعنی در ماهیان کم چرب یا بدون چربی، حدود 80 درصد و در ماهیان چرب مانند ساردین و قباد حدود 70 درصد وزنی فیله را شامل می شود. مقدار پروتئین در گوشت ماهی اغلب بین 15 تا 20 درصد بوده که گاهی اوقات ممکن است به کمتر از 15 درصد و یا بالاتر از 28 درصد نیز برسد. (کتاب تاریخچه مواد غذایی ترکیب شیمیایی)
در ماهیان آب شیرین درصد اسیدهای چرب غیراشباع با تعداد 5 تا 6 باند مضاعف حدود 70 درصد و در ماهیان آب شور حدود 88 درصد از کل چربی است. در فرمول اسیدهای چرب غیراشباع اتم های کربن ب هوسیله باندهای دوگانه به هم متصل شده که وجود باند مضاعف در اسیدهای چرب مذکور به دلیل ترکیب شدن با اکسیژن هوا به راحتی تولید پراکسید می نماید که فسادپذیری سریع آبزیان نتیجه همین امر است ولی تعداد بیشتر باند مضاعف در فرمول شیمیایی اسیدهای چرب حالت غیراشباعی را افزایش داده و از انسداد عروق خونی جلوگیری می کند.
در مطالعه ای که دانشمندان روی اسکیموها آنجام دادند، پی بردند که بیماری آرترواسکلروز در آنها وجود ندارد که ناشی از مصرف آبزیان و وجود این اسیدهای چرب در خون این افراد بوده است. به‌طورکلی غذاهای دریایی، ازنظر خاصیت و ارزش غذایی، یکی از بهترین خوراکی‌ها در سراسر جهان محیوب می شوند. از انواع غذای دریایی می‌توان به ماهی، میگو، خرچنگ، خاویار و موارد دیگر اشاره کرد.
ماهی‌ها دارای میزان قابل‌توجهی پروتئین و املاح موردنیاز بدن می باشند.
پس از ماهی، میگو یکی از مهم‌ترین غذاهای دریایی به‌حساب می‌آید. میگو از گروه غذایی گوشت سفید است که میزان بسیار کمی کالری و چربی اشباع‌شده دارد. میگوها رنگ‌های مختلفی مثل خاکستری، صورتی و زرد دارند. ویتامین‌ها و املاح موردنیاز بدن به‌آسانی در میگوها یافت می‌شوند. میگو دارای املاح سلنیوم است که برای جلوگیری از ابتلا به سرطان بسیار مفید می باشد؛ همچنین این خوراک دریایی دارای میزان زیادی پروتئین و چربی کمی می باشد.از دیگر خواص میگو می‌توان به ویتامین D و ویتامین B12 اشاره کرد که برای بدن بسیار مفید هستند.
